හඳ වෙනදාට වඩා ලස්සන ය

“පටියෙ තව හිලක් හදා ගන්නව නැත්නම් වෙන රස්සාවක් හොයා ගන්නව” ඒ ගෑණිගෙ හඩ ය. ඒ ගමන මොකාටද මේ එන්න හදන්නෙ?

“ඇයි මොකද්ද ප්‍රශ්නෙ” කියා ගෙන මම ඈ දෙස බැලීමි.

“ප්‍රශ්නෙ? කිරිපිටි ගනන් අහසට ගිහිල්ල, පාන් පිටිත් වැඩිවෙලා, ඇයි සීනි, ඒකත් වැඩිවෙල. පොල් ගහටත් කුරුමිණියෙක් නැගල. හාල්මැස්සත් පියාඹනවා.”

මේකිට පිස්සු හැදීගෙන වත් එනව ද? හරි මට දැනුයි තේරුනේ. එකත් එකටම ආණ්ඩුව මේ මෑතකදී ගැසූ සොච්චම් බද්දවත් ඉවසා ගන්නට බැරිව කෑගසන එකෙකුට මේකි ඇහුන්කන් දෙන්න ඇති.

“කිරිගොවියා ගැන බලන්නෙ නැත්ද? ඇමරිකන් කාරයින්ගෙ පිටි කන්නෙ, ඉස්සර ආත්තමුත්තලා කෑව වගේ තුන්වේලට බත් කන්න බැරි ද? සීනි කොහොමටත් දියවැඩියාවට හොද නෑ. ඒ නැතත් ඌවේ උක්ගොවියා ගැන කවුද බලන්නෙ. අනිත් එක අපේ ධීවරයො උන් ගැන හැබෑට ඔහෙට කැක්කුමක් නැත්ද?”

“මොකෝ නැත්තෙ, තියෙනව තියෙනවා. ඒක නෙවෙන්නන් කිව්වෙ එක්කො පටියට හිලක් දාගන්න නැත්නම් වෙන රස්සාවක් හොයා ගන්න කියල”

අනේ හැබෑට මෙච්චර යුද්ධයක් දිනල දීලත් කෙළෙහි ගුණයක් දන්නෙ නැති උන් මේ ගෑණිට අමු කවලද කොහෙද? කොහෙන් හොයන රස්සාද?

ඉන්න කොම්පැනියටත් කරපු වැඩ වලට ආණ්ඩුව සල්ලි දුන්නෙ නෑ කියල ගිය මාසෙ පඩිය දුන්නෙත් දෙපාරකට. ඊළග මාසෙ ඒකවත් ලැබේද දන්නෙ නැහැ.

“අපි දෙන්නත් එක්කම පෝයට සිල් ගමු. එතකොට වේලක් අඩුවෙනව. පහුවෙනිදට දන් සැලක් හොයා ගමු. එතකොට තව වේලක් අඩුවෙනව.”

“හොදයි ඊට පස්සෙ?”

“ඕකනෙ, අවුරුදු ගානකට හිතන්න ඕන නෑ. අපේ ආණ්ඩුව වත් එහෙම හිතන්නෙ නැහැ. එදා වේල ටුවර්ස්. ඒත් ඔය දුවන්නෙ.”

ගෑණි ඒ ගමන පොඩ්ඩක් සරෙන්ඩර් වගේ ය.

“තව පොඩි වැඩක් තියෙනව. සල්ලි ටිකක් එකතු කරන් ඇසල පෝයට හොර බාර් එකක් දාමු. කොච්චර ගණන් වැඩි කරත් කන බොන මිනිස්සු හුම් කියන එකක් යැ.”

ගෑණිගේ මූණ නරක් වෙනවා දුටිමි.

ඔහොම නම් බෑ. දැන් බිස්නස් ලයින් එකක් ගැන හිතන්න වෙනව. නැත්නම් පන්සලකටවත් සෙට් වෙන්න තමයි වෙන්නෙ.,

“සෙට් වෙනව නම් පනේ පන්සලක් නෙවෙයි, අසපුවක් තමයි බලන්න ඕන. ඉස්සර නම් මං ‍ඕවට කැමති වුනේ නෑ තමයි. දැන් ඉතින් ඔය කොයිකත් කමක් නෑ.”

“ඔන්න ඔහොම එන්නකො. දෙන්න එකතු වුනොත් ජීවත්වෙන්න මගක් හොයා ගන්න බැරිවෙන එකක් නැහැ.”

මේ පෝයට පායන හඳ වෙනදාට වඩා ලස්සණට පෙනේ. දැන් ඉතින් බඩු මිල හඳට ගියත් කමක් නැත. අපිට හ‍‍ඳේ හරි සයිඩ් ලයින් බිස්නස් එකක් කරත හැකිය.

ඕන කෙනෙක් ගණන් වැඩි කරපුවාවෙ. අපිට මක්කැයි. හරි ය.