නොසැලිකිලිමත් යුක්තියේ දෙවගන.

හර්ෂි සි පෙරේරා

"ගල්කිස්ස මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණ සංකීර්ණයේ පිටුපස පිහිටි තාප්පය කඩා වැටී නඩු භාණ්ඩ රැසක් හෝටල් පාරට වැටී තිබිණි."

ඉහත පුවත පෙන්නුම් කරන්නේ මෙරට නීතියක් නොමැති බවයි. තවද යුක්තිය පසිදලීමේ යාන්ත්‍රනය තුල පවතින ඇදහිය නොහැකි නොසැලකිල්ල සහ වගකීම් විරහිත බවයි. මිට පෙරදී ද අදිකරණ වල ගිනිගැනීම් වැනි නොයෙකුත් විනාශකාරී දෙය සිදු විය. දැන් එහි උච්චතම අවස්ථාවට එලබ ඇත.

මෙවැනි යුක්තිය හා නිතිය හැල්ළුවන රටක පාලකයා සුබ අනාගතයක් නමැති සංකල්පය ඔස්සේ සාමාන්‍ය ජනයා මුලාවට පත් කරයි. ඇත්තටම මේ තත්වය අප පුදුමයට පත් නොකරන්නේ නිතිය උගන්වන තැන් වලත් සිදුවන දුෂණය සහ නිතිය ඉදිරියේ අසමානතාවය රජ වන නිසාය.

අපිට වුර්තිමය අදිකරණ ක්‍රමයක් ලැබුනේ 19 වන සියවසේ අගබාගයේදීය. එතෙක් අපේ රටේ ක්‍රියාත්මක වුයේ පුද්ගලයින් කිහිප දෙනෙකු මුලික කරගත් නීතියකි. එය අත්තොනෝමතික එකක් විය. එයින් පිඩාවට සහ විඩාවට පත් වුයේ සාමාන්‍ය මහජනතාවයි. නමුත් බ්‍රිතාන්‍යන් අපට වුර්තිමය පොල්සියක් නිතින්ඥ්යින් විනිසුරන් සහිත දියුණු ක්‍රමයක් හඳුන්වා දෙන ලදී.

අද වනවිට මෙම වුර්තිකයින් වැඩිදෙනෙක් ආණ්ඩුවේ අතකොලු බවටත් අල්ලසට සහ දුෂනයටත් පත් වී ඇත. ඒ තුල නැවත රටට සුබ අනාගතයක් කෙසේ වෙතත් එය අගාදයකට යන බව කිව යුතුය.