මත්පැන් හා ගංජා ගැන දැනගමු

- වික්ටර් අයිවන් - 

අරක්කු හා මම

මේ ලිපිය අරක්කුවලින් ආරම්භ කොට ගංජාවලින් අවසන් කරන්නට අපේක්ෂා කරන ලිපියකි. මෙහි මා අරක්කු ගැන ලියන නිසා පාඨකයන්ගේ දැනගැනීම සඳහා අරක්කුවලට තිබෙන මගේ සම්බන්ධය පැහැදිලි කිරීම අවශ්‍ය යැයි සිතමි. මා දිනකට රාත‍්‍රී කාලයේදී පමණක් මිලි ලීටර් 100ත් 150ත් අතර ප‍්‍රමාණයක මත්පැන් පාවිච්චි කරන්නෙකු වෙමි. මා ඒ දේ කරන්නේ නිසි ශික්ෂණයකින් යුතුව නිසා මාගේ ජීවිත කෙරෙහි හෝ මාගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ගේ ජීවිත කෙරෙහි කවර ආකාරයකින්වත් එය විනාශකාරී ලෙස බලපා නැති බවද කිව යුතුය. මාගේ ඒ බීම නිසා මාගේ දරුවන් මත්පැන්වලට ඇබ්බැහි වූයේද නැත.

බර වැඩ කරන අය මත්පැන් බොන්නේ බර වැඩ කිරීමෙන් ගතට ඇතිවී තිබෙන වෙහෙස නිවා ගැනීමේ මාර්ගයක් වශයෙනි. බුද්ධිමය වශයෙන් වෙහෙසෙන්නන්ද බුද්ධිමය වශයෙන් ඇතිවී තිබෙන වෙහෙස නිවාගැනීම සඳහා මත්පැන් බොන තැනකට යා හැකිය. මා හිතන්නේ නිසි ශික්ෂණයකින් යුතුව මත්පැන් බීමෙන් ශරීර සෞඛ්‍යයට හෝ සමාජයට වරදක් සිදුවන්නේ නැත. පමණ නොදැන බීම හා පවුලේ බිරිඳ හා දරුවන්ගේ පැවැත්ම නොසලකා මත්පැන් පරිහරණය ලොකු වරදක් ලෙස සැලකිය හැකිය. මිනිසුන් තමන් ජීවත් වන යාන්ත‍්‍රික ජීවිතයෙන් සුළු කාලයකට හෝ වෙන්වී රසවත් එහෙත් අර්ථ විරහිත දේවල යෙදීමට කැමතිය. කලාව සාහිත්‍ය හෝ සංගීතයෙන් ලබන ප‍්‍රබෝධය හා තෝරාගත් සුදුසු පිරිසක් සමග මත්පැන් ගනිමින් කරන අර්ථවත් සාකච්ජාවකින් ලබන ප‍්‍රබෝධය අතර ලොකු වෙනසක් ඇතැයි මම නොසිතමි. ශිෂ්ටසම්පන්න ලෝකය මත්පැන් ප‍්‍රවර්ධනය කරන්නේ නැතත්, එයට දැඩි තහංචි පනවන්නේද නැත.

ලංකාවේ මත්පැන් පිළිවෙත

එහෙත් ලංකාවේ මත්පැන් සඳහා තිබෙන ප‍්‍රතිපත්ති රළු පරුෂය. ලංකාවේ අරක්කු බෝතලයක මිල ලංකාවේ උපයන ආදායමට අනුව යුරෝපයේ හොඳ විස්කි බෝතලයක මිලට සමානය. ගල් අරක්කු හැර අනෙක් වර්ගවල අරක්කු බෝතලයක මිල රුපියල් 2000කට ආසන්න හෝ ඊට වැඩිය. එක අරක්කු බෝතලයකින් ආණ්ඩුව උපයන බදු ආදායම රුපියල් 1500කට ආසන්න විය හැකිය. ආණ්ඩුව මත්පැන් තුරන් කිරීමේ නාමයට මුවාවී ලංකාව අරක්කුවලින් ලැබෙන බදු ආදායමෙන් යැපෙන කම්මැලි හා මෝඩ රටක් බවට පරිවර්තනය කර තිබෙන්නේ යැයි කිව හැකිය. ගිය වසරේ ආණ්ඩුව මත්පැනින් උපයා තිබෙන බදු ආදායම රුපියල් බිලියන 72.6කි. මත්පැන් මිල වැඩි කිරීමෙන් මිනිසුන් මත්පැන් බීම අත්හරින්නේ නැත. සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන්නේ අරක්කු මිල දරාගත නොහැකි වන විට කසිප්පුවලට මාරුවීමය. එය ඇති කරන ප‍්‍රතිඵලය වඩා විනාශකාරීය. අනෙක් අතට අරක්කු මිල වැඩි කිරීම නිසා අරක්කු බොන්නන් ගෙදරට දෙන ආදායමේද ලොකු අඩුවීමක් ඇතිවිය හැකිය. එය ඒ අහිංසක මිනිසුන්ගෙන් කරන පළිගැනීමකට සමානය.

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය ප‍්‍රියංග දුණුසිංහ කර තිබෙන අධ්‍යයනයකට අනුව මත්පැන් වෙළෙඳපොළේ කසිප්පු පංගුව සියයට 49කි. ප‍්‍රතිපත්ති අධ්‍යයන ආයතනයේ ජී.ඞී දයාරත්නගේ පත‍්‍රිකාවකට අනුව මත්පැන් වෙළෙඳපොළේ කසිප්පු හිමි කරගෙන තිබෙන පංගුව සියයට 65ක් තරම් විශාලය. ඉතිරියෙන් සියයට 30ක් තද ගණයට වැටෙන මත්පැන්වලින්ද, ඉතිරි සියයට 5 බීරවලින්ද යුතුය. ආණ්ඩුවේ මත්පැන් ප‍්‍රතිපත්තිය කසිප්පුවලට තිබෙන ඉල්ලූම වර්ධනය කරන්නක් ලෙස සැලකිය හැකිය.

මත්පැන් ඉතිහාසය

මනුෂ්‍ය වර්ගයා මත්පැන්වලට තිබෙන සම්බන්ධය මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ පැරණි සභ්‍යත්වය කරාම දුර දිග ගිය සම්බන්ධයක් ලෙස සැලකිය හැකිය. ප‍්‍රසියාව හෙවත් පුරාණ ඉරානය ක‍්‍රි.පූ. 5000දී පමණ වයින් පරිහරණය කර තිබෙන බව පුරාවිද්‍යා ගවේෂණවලින් හෙළිවී තිබේ. ක‍්‍රි.පූ. 3400 වනවිටත් ඊජිප්තුවට දිනකට බියර් ගැලූම් 300ක් නිපදවිය හැකි බියර් පෙරන ස්කාගාරයක් තිබී ඇත. ඒ කාලේ පිරමීඩ ඉදිකළ ශ‍්‍රමිකයන්ට සලාක ක‍්‍රමයකට බියර් ලබාදී තිබේ. ඉන්දියාවටද ඉන්දු නිම්න ශිෂ්ටාචාරය පැවති කාලයේ සිටම (ක‍්‍රි.පූ. 3000-2000) සුරා නමින් වන මත්පැන් විශේෂයක් තිබී ඇති අතර ඒවා හදාගෙන තිබෙන්නේ සහල්, තිරිඟු, උක් හා මිදිවලිනි. රාමායණයේ හා මහා භාරතරයේද සුරා ගැන සඳහන් වේ.

ග‍්‍රීක සභ්‍යත්වය තුළද වයින්වලට ලොකු වැදගත්කමක් ලැබී තිබුණු අතර සත්‍ය ප‍්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය වෙනුවෙන් ජීවිතය පූජා කළ පළමුවැන්නා ලෙස සැලකිය හැකි සොක‍්‍රටීස් මත්පැන්වලට ඇබ්බැහි වූ කෙනකු නොවූවද කලාතුරකින් වයින් පානය කරන දිනවලදී වෙරි නොවී වැඩිම ප‍්‍රමාණයක් වයින් පානය කිරීමේ හැකියාව සොක‍්‍රටීස්ට තිබූ බව ලියා ඇත්තේ ප්ලේටෝය.

මායා සංස්කෘතිය තුළද මී පැණිවලින් හදාගත් වයින් විශේෂයක් තිබී ඇත. මැක්සිකෝව ආදි කාලයේදී මත්පැන් හදාගෙන තිබෙන්නේ අන්නාසිවලිනි. ස්පාඤ්ඤය හා බ‍්‍රසීලය මත්පැන් හදාගෙන තිබෙන්නේ මඤ්ඤොක්කා අලවලිනි. ආදි අප‍්‍රිකාව මත්පැන් හදාගෙන තිබෙන්නේ තණහාල් හා කෙසෙල්වලිනි.

ලංකාවට ස්ප‍්‍රිතු ගණයෙහි ලා සැලකිය හැකි මත්පැන් හඳුන්වා දෙන ලද්දේ යුරෝපීයයන් වුවත් කිතුල් පොල් හා තල්වලින් රා පෙරා ගන්නට දැන සිටියේය. එහෙත් හාල් හෝ වෙනත් ධාන්‍ය වර්ගවලින් මත්පැන් හදා ගැනීමේ කලාව නම් දැන නොසිටියේය. 9 වැනි ශතවර්ෂයේ viii වැනි අග්ගබෝධි රජුගේ කාලයේදී පෝය දිනවලදී නගරය තුළ මස් මාංශ හා මත්පැන් ගෙන ඒම තහනම් කළ බව මහාවංශයේ සඳහන් වේ. පස්වැනි සේන රජු සුරාවට ඇබ්බැහි වී සිටි බවත්, සුරා පානයෙන් පසු ඔහු මෘගයකුට සමාන ලෙස හැසිරුණු බවත්, අධික ලෙස සුරා පානය කිරීම නිසා ඔහු තරුණ වියේදීම මියගිය බවත් මහාවංශයේ සඳහන් වේ. යුරෝපීයයන් ලංකාව අල්ලා ගන්නට පෙරත් මස් කන හා මත්පැන් බොන සමාජයක් ලංකාවේ තිබූ බව ඒ අනුව තේරුම්ගත හැකිය.

බුලත්විට සැපීමෙන් සිදුවන්නේද කිසියම් ප‍්‍රමාණයකට මත්වීමකි. බුලත්විට සැපීම ආදි කාලයේ සිට පැවත එන සිරිතක් වන අතර, එම පුරුද්දට පුරුෂයන් පමණක් නොව, ස්ත‍්‍රීන් හා භික්ෂූන් වහන්සේලාද ඇබ්බැහි වී සිටියෝය.

ලංකාව සහ අරක්කු

සිංහලේ අන්තිම රජු වන ශ‍්‍රී වික‍්‍රම රාජසිංහ බේබද්දකු බවට පත් කළේ ජෝන් ඩොයිලිය. ඔහු යුරෝපා මත්පැන් වර්ග විවිධ මාර්ගවලින් රජු අතට පත් කළේය. එය කන්ද උඩරට රාජ්‍යය අල්ලා ගැනීම සඳහා ඔහු විසින් දියත් කර තිබුණු සටකපට වැඩසටහනට ඇතුළත්ව තිබූ විශේෂ අංගයක් විය. එම වැඩසටහනේ ඩොයිලිගේ ප‍්‍රධාන චරපුරුෂයා ලෙස ක‍්‍රියා කළේ හිටපු ජනාධිපති ජයවර්ධනගේ සීයාය. එම වැඩසටහනේ භාෂා පරිවර්තකයන් දෙදෙනා ලෙස ක‍්‍රියා කළේ පොන්නම්බලම් රාමනාදන්ගේ සීයා කෙනකු හා අගමැති එස්ඩබලිව්.ආර්.ඞී. බණ්ඩාරනායකගේ සීයා කෙනෙකි. එම තිදෙනා රජු සමග කන්ද උඩරට රාජ්‍යය අල්ලා ගැනීම සඳහා දෙන ලද දායත්වය වෙනුවෙන් බි‍්‍රතාන්‍ය ආණ්ඩුකාරයා ඔවුන්ට ඉඩම් ප‍්‍රදානයක්ද ලබාදෙන ලදි. මේවා ලංකාවේ නූතන ඉතිහාසය ගැන ලියන්නන් සඟවා තිබෙන කාරණා ලෙස සැලකිය හැකිය.

ලංකාවේ නූතන ඉතිහාසය හැඩගැස්වීමේලා අරක්කු ඉටුකර තිබෙන කාර්යභාරය ඉතාමත් සුවිශේෂය. එය සිංහල ධනපති පන්තිය බිහිකළ ප‍්‍රධානතම ආර්ථික මාර්ගය ලෙස සැලකිය හැකිය. බෞද්ධ පුනර්ජීවන ව්‍යාපාරයේ ප‍්‍රධාන බරපැන දරන්නන් ලෙස ක‍්‍රියාකළෝ අරක්කු ව්‍යාපාරිකයෝය. අමද්‍යප ව්‍යාපාරයේ පුද්ගලයන් කිහිපදෙනෙකු හැර (අනගාරික ධර්මපාල හා ඞී.බී. ජයතිලක වැනි) අන් සියලූදෙනා අරක්කු ප‍්‍රචලිත කළ, අරක්කුවලින් ධනය උපයා ගත් අරක්කු ව්‍යාපාරිකයන්ගේ දරුවන් ලෙස සැලකිය හැකිය. ලංකාවේ නිදහස් ව්‍යාපාරයේ ප‍්‍රධාන නායකයන් බවට පත්වන්නේද ඔවුහුය.

ප‍්‍රමාණයෙන් විශාල නොවූවත් ලංකාවේ ලියැවී ඇති විශිෂ්ට ගණයේ චරිත කතාවක් ලෙස සැලකිය හැකි මානෙල් තම්පො විසින් සෙලස්තිනා ඩයස් පිළිබඳව ලියා තිබෙන පොතේ අමද්‍යප ව්‍යාපාරයේ නායක කාර්ය භාරයක් ඉටු කළ අරක්කු ව්‍යාපාරිකයකු තුළ ඇතිවන හෘදය සාක්ෂිය පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයක් සටහන් කර තිබේ. විශාකා විද්‍යාලය සෙලස්තිනා ඩයස්ගේ ධන පරිත්‍යාගය නිසා බිහිවූවක් ලෙස සැලකිය හැකිය. ඇගේ ස්වාමියා වන ජෙරමියස් ඩයස්ගේ ඇවෑමෙන් පසු ඔහුගේ අරක්කු ස්කාගාරය හා අරක්කු රේන්ද ව්‍යාපාරය පවත්වාගෙන ගියේ ඇය විසිනි. අමද්‍යප ව්‍යාපාරයේ ප‍්‍රධාන පෙළේ නායකයකු වන ආතර් දියෙස් සෙලස්තිනාගේ දෙවැනි පුතා විය. ඔහු අමද්‍යප ව්‍යාපාරයේ ප‍්‍රධාන පෙළේ නායකයකු වශයෙන් ක‍්‍රියාකරමින් සිටියදීත් ඔහු මවගේ අරක්කු ව්‍යාපාරයේ කළමනාකරු ලෙසද ක‍්‍රියා කළේය. තමන් රඟපාමින් තිබූ භූමිකා දෙකේ සදාචාරමය වශයෙන් තිබූ පරස්පර විරෝධීභාවය තේරුම් ගත් විට අවසානයේ අරක්කු ව්‍යාපාරය අත්හරින්නට සිය මව කැමති කරවා ගන්නට ඔහු සමත් වූ බව එම චරිතාපදානයේ සඳහන් වේ. ආතර් දියෙස්ට තිබුණු එම හෘදය සාක්ෂිය අරක්කුවලට සම්බන්ධයක් තිබුණු වෙනත් නායකයන්ට නොතිබුණේය. අනගාරික ධර්මපාලතුමා පවා අමද්‍යප ව්‍යාපාරයට නායකයන් තෝරා ගැනීමේදී ඒ ගැන සැලකිලිමත් වූ බවක් පෙනෙන්නට නැත. මේ ගණයට වැටෙන පුද්ගලයන්ට ලොකු ධනයක් තිබූ අතර ඔවුන්ට අවශ්‍ය වූයේ ජාතික මට්ටමෙන් පිළිගැනීමක් ලබාගැනීමටය. ඒ ආශ‍්‍රයෙන් ලංකාවේ නිදහස් ව්‍යාපාරය ගැන සේ ම ලැබූ නිදහස ගැනද යම් තක්සේරුවක් ඇති කරගත හැකිය.

ගංජා ගැන

දැන් මම අරක්කුවලින් ඉවත් වී ගංජා ගැන කතා කරන්නට බලාපොරොත්තු වෙමි. මා මෙහිදී ඉදිරිපත් කරන්නට යන යෝජනාව සමහර අයගේ කෝපයට පවා හේතුවිය හැකිය. මා ඉදිරිපත් කරන යෝජනාව මගේ යෝජනාවක් නොව උගත් තරුණයකු විසින් මා වෙත ඉදිරිපත් කරන ලද යෝජනාවකි. ඒ ගැන ලියන්නට ඔහු එකඟ වුවත් එය ඔහු අතින් සිදු නොවීය. කිසියම් කාලයකට දැන් ඔහු සිටින්නේ කිසියම් විදේශ රටකය. ඒ නිසා මා මෙහිදී තර්ක කරන්නේ මාද අනුමත කරන ඔහුගේ යෝජනාව වෙනුවෙනි.

ඔහුගේ යෝජනාවට එන්නට පෙර පසුබිම් විස්තරයක් ඉදිරිපත් කිරීම වැදගත්ය. ගංජාවලටද වසර දස දහසකට වැඩි ඉතිහාසයක් ඇත්තේය. මධ්‍යම ආසියාව හා ඉන්දීය අර්ධද්වීපය ගංජාවල මුල් නිජබිම සැලකේ. ඉන්දියාව හා චීනය යන රටවල් දෙකම ගංජා හඳුනාගෙන තිබුණේ මනස කෙරෙහි බලපාන ශාක විශේෂයක් ලෙසය. ජපානයේ ඔකී දූපතේ කෙරෙන පුරාවිද්‍යාත්මක කැණීම්වලින් අනාවරණය වී ඇත්තේ එම දූපතේ ගංජාවල ඉතිහාසය ක‍්‍රි.පූ. 8000 තරම් ඈතකට දිව යන බවය. ගංජා ආහාර විශේෂයක් ලෙසද, වැදගත් ඖෂධ විශේෂයක් ලෙසද මත්ද්‍රව්‍ය විශේෂයක් ලෙස හා ශක්තිමත් තඹ හැදීම සඳහා යොදා ගන්නා කෙඳි විශේෂයක් ලෙසද පාවිච්චි කරන ලදි. චීනය ගංජා ගස්වලින් ඇඳුම් හා පාවහන් නිපදවාගෙන තිබෙන අතර කඩදාසි නිෂ්පාදනයේ මුල් අවධියේදී ගංජා කඩදාසි නිෂ්පාදනය සඳහා ද යොදාගෙන තිබේ. සමහර විචාරකයන් කියන්නේ වේදයේ එන සෝම ගංජාවලින් හදාගත් පානයක් බවය. ආයුර්වේදයේ ගංජා හඳුන්වා තිබෙන්නේ ත්‍රෛයිලෝක්‍ය විජයා පත‍්‍රං වශයෙනි. එහි තේරුම තුන් ලෝකයම ජයගත හැකිය යන්නයි. ගංජා දුම්බීමක් වශයෙන් පළමුවෙන් පාවිච්චි කර ඇත්තේ ආදි අසිරියන් වරුන්ය. නැපෝලියන් 1798දී ඊජිප්තුව ආක‍්‍රමණය කළ අවස්ථාවේදී එය ඉස්ලාම් රටක් වීම නිසා එහි ඇල්කොහොල් වර්ගයේ මත්පැන් වර්ග නැතිකම නිසා ආක‍්‍රමණික හමුදා ඒ අඩුව එහි තිබූ ගංජාවලින් සපුරාගත් බව සඳහන් වේ.

ලංකාවද දීර්ඝ කාලයක සිට ගංජා ඖෂධ විශේෂයක් වශයෙන් පාවිච්චි කර තිබෙන බව පෙනේ. වියළි කලාපයේ ජනයා දඩමස් ඉවීමේදී ගංජා යොදා ගත්තේය. ඔවුන් කුඩා ළමුන්ගේ පණු අමාරුවට ගංජා යොදා සකස් කළ අග්ගලා විශේෂයක් කන්නට දුන්නේය. ගංජා යොදා සකස් කළ කුරක්කන් රොටි විශේෂයක්ද ඔවුන් ආහාරයට ගත්තේය.

ගංජා පළමුවෙන්ම තහනම් කර තිබෙන්නේ ඉස්ලාම් රටවලය. ඉන්පසු 19 වැනි සියවසේදී යටත්විජිත රටවල් ගංජා තහනම් කර තිබෙන අතර 20 වැනි සියවසේදී සියලූම රටවල් ගංජා තහනම් කළ දෙයක් බවට පත්කර තිබේ. ඒ සමග සමස්ත ලෝකයම ගජා වගා නොකළ යුතු, ළඟ තබානොගත යුතු, පාවිච්චි නොකළ යුතු හා අලෙවි නොකළ යුතු හා ඒ සියලූ දේ අපරාධ වැරදි ලෙස සලකා ක‍්‍රියාකරන තත්ත්වයක් ඇති කරන ලදි.

නව ලෝක ප‍්‍රවණතාව

ගංජා පිළිබඳ ලෝක චිත‍්‍රයේ අලූත් වෙනසක් ඇතිවීම ආරම්භවන්නේ 21 වැනි සියවසේදීය. හානිකර මත්ද්‍රව්‍ය හා අඩු හානිකර මත්ද්‍රව්‍ය හඳුනා ගැනීමේ පර්යේෂණාත්මක වැඩසටහනක් 1972 වසරේදී නෙදර්ලන්ත ආණ්ඩුව ක‍්‍රියාත්මක කළේය. සියලූම මත්ද්‍රව්‍ය හා මත්පැන් අතරින් අඩුම හානියක් (නොසැලකිය යුතු තරම්) ඇති කරන්නේ ගංජාවලින් බව එහිදී සොයා ගන්නා ලදි. ඒ සමග ගංජා බීම හා ළඟ තබා ගැනීම අපරාධ වරදක් ලෙස සලකා දඬුවම් කරන ප‍්‍රතිපත්තිය නීතියෙන් ඉවත් කරන ලදි. පුද්ගලයකුට ගංජා ග‍්‍රෑම් 30ක් ළඟ තබා ගැනීමේ අයිතියද ලබාදෙන ලදි. ඒ සමග බොහෝ රටවල් ගංජා ගැන නැවත කරුණු සොයා බලන තැනකට තල්ලූ වූ අතර ගංජා ළඟ තබාගැනීම හෝ පරිහරණය අපරාධ වරදක් ලෙස සලකා දඬුවම් කරන ප‍්‍රතිපත්තිය රටවල් විශාල සංඛ්‍යාවක් අත්හරින ලදි.

රැල්ල ඉන් අවසන් වූයේ නැත. ඊළඟ රැල්ල ආරම්භ වූයේ උරුගුවෙනි. උරුගුවේ රාජ්‍ය 2013දී ගංජා පරිහරණය, ළඟ තබාගැනීම, විකිණීම හා වැවීම නීත්‍යනුකූල කළේය. එම රැල්ලට 2017දී කැනඩාවද එකතු විය. ඉන්පසු ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ ජනපද රාජ්‍ය 33ක්ද, ඊට එකතු විය. එයට අලූතෙන්ම එකතු වී තිබෙන රට බෙල්ජියම වන අතර, නවසීලන්තයද ගංජා නීත්‍යනුකූල කිරීම සඳහා ජනමත විචාරණයකට දින යොදා ගෙන තිබේ. ඉන්දියාව තිබෙන්නේද ගංජා නීත්‍යනුකූල කිරීමට ආසන්නම තත්ත්වයකය. මෙය නොකඩවා ලෝකය වසාගෙන යන රැල්ලක් බවට පත්වනු නොවැළැක්විය හැකි අතර, ගංජාවලට තිබෙන තහනම මුළු ලෝකයෙන්ම ඉවත්ව යන දිනය බොහෝ ඈත නොවනු ඇත. ඒ සමග හෙරොයින්, කොකේන් වැනි සැර මත්ද්‍රව්‍යවලට සේ ම ස්ප‍්‍රිතු වර්ගයේ මත්පැන්වලට තිබෙන ඉල්ලූම පහත වැටී ගංජාවලට තිබෙන ඉල්ලූම විශාල ප‍්‍රමාණයකට ඉහළ යනු නොවැළැක්විය හැකිය.

මේ විෂයේදී ලංකාව තවමත් සිටිනුයේ ගණ අන්ධකාරයකය. නූතන ලෝක ප‍්‍රවණතා ගැන කිසිදු අවබෝධයක් නැති ඔලමොට්ටල තැනකය. ගංජාවලට සම්බන්ධ විත්තිකරුවන්ට දඩ ගසන හා සිරදඬුවම් ලබාදෙන තත්ත්වයකය. ලංකාවේ ගංජා කිලෝවක් ළඟ තබාගන්නා පුද්ගලයකුට අධිකරණය ලබාදෙන සිරදඬුවම ජීවිත කාලය දක්වා සිරදඬුවමකි.

එම කාරණාවට වඩා වැදගත්වන්නේ ඉහත කී උගත් තරුණයා ඉදිරිපත් කරන ලද මතයයි. මා මෙහි ඉදිරිපත් කරන්නේ එම තරුණයාගේ මතය සමග මගේද අදහස් ඇතුළත් මතයකි. ලංකාවේ ගොවි ජනයා සිටින්නේ ඉතාමත් දුප්පත් හා අවාසනාවන්ත තත්ත්වයකය. වී, තේ ඇතුළු කෘෂිකර්මය තිබෙන්නේද අවාසනාවන්ත තත්ත්වයකය. ලෝකයේ රටවල් ගංජාවලට එරෙහිව පනවා තිබෙන තහංචි නීති ඉවත් කරමින් තිබෙන තත්ත්වය තුළ ගංජාවලට තිබෙන ඉල්ලූමේ ශීඝ‍්‍ර වර්ධනයක් ඇතිවනු නොවැළැක්විය හැකිය. ලංකාව ගංජා, ආදායම් උපයන වෙළෙඳ භෝග වගාවක් බවට පත් කරගත යුතු නැද්ද? ගංජාවලට සුදුසු දේශගුණයක්ද පසක්ද අපට තිබෙන්නේය. ගංජාවලට තිබෙන තහංචි ඉවත් කිරීමෙන් පමණක් ගංජා අපනයනය සඳහා වන වෙළෙඳ භෝග වගාවක් බවට පත් කිරීමට හේතුවනු ඇත. එය ණය බරින් මිරිකී සිටින ලංකාවට හොඳ විනිමය ආදායම් උපයා දෙන මාර්ගයක් බවට පත්වනු ඇති අතර ලංකාවේ ගොවි ජනයාගේ ජීවිතවලටද විප්ලවකාරී විපර්යාසයක් ඇති කිරීමට හේතුවන භෝග වගාවක් බවට පත්වනු ඇත. ලැබී තිබෙන එම අවස්ථාව ලංකාව ප‍්‍රයෝජනයට ගත යුතු නැද්ද?

ගංජා ගැන ලංකාවේ ලියන ලද ප‍්‍රථමයා මා නොවන බවද කිව යුතුය. මහාචාර්ය ගුණපාල ධර්මසිරිගේ The Nature of Medicine යන කෘතියේ ගංජා ගැන පවත්නා වැරදි මතවාද පිළිබඳ කදිම විග‍්‍රහයක් ඇතුළත් බව මම දනිමි. අවාසනාවකට එම කෘතියේ මා ළඟ තිබූ පිටපත මා ළඟ නැති බව දැනගත්තේ මේ ලිපිය ලියන්න අවශ්‍ය තොරතුරු ලබාගැනීම සඳහා එම කෘතිය ගැන සොයා බැලූ අවස්ථාවේදීය. ගංජා ගැන නිර්භීත ලෙස අදහස් පළ කළ තවත් පුද්ගලයකු වන්නේ සිනමාකරුවකු වූ මණික් චන්ද්‍ර සාගර